تأسیس مؤسسۀ آموزش عالی بهائی و «توطئه علیه نظام اسلامی ایران».

یازده بهائی ایرانی در ارتباط با اقدامی برای آموزش عالی به اعضای جوان جامعه که از دانشگاه محروم شده اند، بنا بر گزارش ها، اکنون حدود ۹ هفته پس از دستگیری شان، مورد اتهاماتی قرار گرفته اند.

جامعۀ جهانی بهائی اطلاع پيدا کرده که این یازده نفر به خاطر تأسیس مؤسسۀ آموزش عالی بهائی به «توطئه علیه امنیت ملّی» و «توطئه علیه نظام اسلامی ایران» متهم شده اند.

دیان علائی، نمایندۀ جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل در ژنو، می پرسد: «انگیزۀ احتمالی جمهوری اسلامی از طرح چنین اتهامی چیست؟»

حملۀ اخیر به مؤسسۀ آموزش عالی بهائی (BIHE) که در آن حدود ۳۹ خانه در پایان ماه مه مورد یورش قرار گرفت، با اعتراض بین المللی گسترده مواجه شده است. از ۱۹ نفر اعضای هیئت علمی یا کارکنان مؤسسۀ آموزش عالی بهائی که در ارتباط با یورش ها در آغاز بازداشت شدند، یازده نفر در زندان باقی مانده اند.

«اقدام بی رحمانه»

حملۂ اخير به مؤسسۀ آموزش عالی بهائی تازه ترین تلاش در جهت سیاست جاری ايران برای به حاشيه راندن بزرگ ترین اقلیت دینی غیر مسلمان کشور است. بهائیان جوان از زمان انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ به صورت روشمند از دستيابی به آموزش عالی محروم شده اند. جامعه که راه دیگری نداشت، برنامۀ آموزشی خودش را آغاز کرد. این چاره نیز در مواقع بسیاری مورد حملۀ مقامات ایرانی که اکنون آن را «غیر قانونی» اعلام کرده اند، قرار گرفت.

خانم علائی توضیح می دهد: «این اقدام بی رحمانه بخشی از یک برنامۀ منظم برای فقیرسازی بهائیان ایران است. مقامات به وضوح مصمم هستند که جوانان بهائی را که آرزوی خدمت به جامعه شان را دارند، از وطن خود بیرون رانند.»

وی می افزاید: «بهائیان به مدت سه دهه از آموزش عالی محروم بوده اند. و حالا اقدام مسالمت آمیز خودشان برای رسیدگی به نیازی که اقدامات خود حکومت آن را ایجاد کرده، توطئه ای علیه کشور نامیده می شود.»

او ادامه می دهد: «اقدامات ایران از نزدیک از سوی دولت ها، سازمان ها و افراد روشنفکر در ایران و سراسر جهان مورد بررسی قرار می گیرد. وقت آن رسیده که جامعۀ بین المللی حکومت ایران را در این مسئله به شدت به چالش بکشد.»

ترس های خانواده ها

خانواده های یازده زندانی نگران هستند که عزیزان شان برای مدتی طولانی در زندان نگه داشته شوند.

خانم علائی می گوید: «ما می دانیم که در مورد هفت رهبر بهائی ایران، آنها باید ظرف دو ماه آزاد می شدند. دادگاه هیچ شاهدی برای توجیه کردن زندانی بودن مداوم آنها نیاورده بود.»

«وقتی وکیلان متهمان به این بازداشت اعتراض کردند، دادگاه اتهامات تازه ای علیه آنها مطرح کرد تا ادامۀ بازداشت آنها را توجیه کند. آنها به مدت تقریباً دو سال تحت حکم بدوی بازداشت شان، به صورت غیر قانونی نگه داشته شدند.»

محکوم کردن جهانی

اعتراض به حملۀ اخیر به مؤسسۀ آموزش عالی بهائی سراسر دنیا را از استرالیا تا زامبیا فراگرفته است.

نهاد دانشگاه های استرالیا، نمایندۀ هر ۳۹ دانشگاه این کشور، مسئلۀ حمله به مؤسسۀ آموزش عالی بهائی را در ۲۸ ژوئن با دبیر کل یونسکو مطرح کرد. این نهاد نوشت: «دانشگاه های استرالیایی در حمایت شدید خود از تسهیل دسترسی به آموزش برای همگان، صرف نظر از دین و مذهب، متحد هستند.»

معاون صدر اعظم و وزیر امور خارجۀ اتریش، مایکل اسپیندلگر، در بیانیه ای در ۱ ژوئن محدودیت دسترسی به آموزش برای بهائیان جوان را «ناپذیرفتنی» توصیف کرد.

عضو کنگره، لوئیز کوتو، رئیس پیشین کمیسیون حقوق بشر و اقلیت های برزیل، در ۲ ژوئن به کنگرۀ ملی برزیل گفت: «اقدام مقامات در برابر افراد مرتبط با مؤسسۀ آموزش عالی بهائی نیت واضح حکومت ایران در اجرای سیاست شان مبنی بر حذف جامعۀ بهائی را نشان می دهد.»

سناتور مبینا جافر، اولین زن مسلمان در مجلس سنای کانادا، در ۲۱ ژوئن به سنای کانادا اطلاع داد که این حملات «فقط یورش به دانشجویان و استادان مؤسسۀ آموزشی بهائی نیست، بلکه حمله به این به این اندیشۀ پذيرفته شده است که آموزش حق ذاتی همگان است.»

در شیلی در ۱۵ ژوئن، سنا به اتفاق آرا از رئیس جمهور سباستین پینیرا خواست که ایران را به خاطر «آزار شدید و روشمند بهائیان» کشور «به شدت محکوم کند.» در قطعنامه به ویژه به دستگیری اساتید و کارکنان مؤسسۀ آموزش عالی بهائی اشاره و به «بازداشت ناعادلانۀ آن افراد» اعتراض شد.

اساتیدی از آکسفورد، کمبریج و دیگر دانشگاه های پیشتاز انگلستان در ۱۱ ژوئن نامۀ سرگشاده ای نوشتند که از دانشگاهیان، دانشجویان و سیاست مداران می خواهد از حق دسترسی بهائیان به آموزش عالی در ایران حمایت کنند. آنها به روزنامۀ گاردین نوشتند: «باید به مقامات آموخت که حقوق بشر جهانی هستند. محروم کردن بهائیان از دانشگاه نادانی خود حکومت را نشان می دهد.»

هزاران کارت پستال که وضعیت را توصیف می کند، در همۀ نواحی فرانسه و هلند توزیع شده است. گزارش های اختصاصی رادیویی دربارۀ کمپین کارت پستال در ایستگاه های رادیویی فرانسه پخش شد.

در ۹ ژوئن، کریستوف استراسر، عضو پارلمان آلمان و سخنگوی سوسیال دموکرات ها دربارۀ حقوق بشر، نامۀ اعتراضی به سفیر ایرانی آلمان فرستاد. آقای استراسر نوشت: «همۀ انسان ها حق تحصیل دارند. با محرومیت بهائیان از تحصیل در دانشگاه ها، حکومت شما از حقوق بنیادی بشر تجاوز می کند.»

وزیر امور خارجۀ زلاند نو، موری مک کولی، در محکوم کردن یورش ها و دستگیری ها، محروم کردن بهائیان از آموزش عالی در ایران را «شایان سرزنش» توصیف کرد.

حدود ۸۰ شهروند برجستۀ هند طومار دادخواستی خطاب به حکومت ایران امضا کردند و خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط زندانیان مؤسسۀ آموزش عالی بهائی شدند. آنها نوشتند: «نتایج این سیاست که جوانان بهائی را از دسترسی به آموزش عالی محروم می کند، نه تنها برای جامعۀ بهائی ایران، بلکه برای کل ملّت زیان بار خواهد بود.»

رئیس کمیتۀ مشترک ایرلند برای امور خارجه و تجارت، همراه اعضای کمیته – شامل اعضای پارلمان و سناتورها – با سفیر ایران در ایرلند دیدار و مسئله را با او مطرح کردند و خواستند که سفیر نگرانی های آنها را به رؤسای خود در تهران منتقل کند. سفیر متعهد شد که چنین کند.

روزنامۀ السیاسة در کویت در ۲۴ مه مقاله ای منتشر کرد که دربارۀ حمله به مؤسسۀ آموزش عالی بهائی گزارش می داد.

دانشجویان دانشگاه زامبیا یک کمپین کارت پستال دو هفته ای «در پشتیبانی از مؤسسۀ آموزش عالی بهائی و حق تحصیل» راه اندازی کردند. کارت پستال تصویر دانشجویان زامبیایی را در سویی و در طرف دیگر پیامی برای وزیر علوم، تحقیقات و فناوری ایران را با ذکر این که «بهائیان باید بتوانند به عنوان اساتید وکارکنان و دانشجویانی که می توانند مدرک بگیرند، وارد دانشگاه ها شوند» نشان می داد.

دیان علائی می گوید: «ما همچنان از دولت ها، سازمان ها و مردم در همه جا می خواهیم که به ایران فشار آورند تا به بهائیان حق بشری بنیادی شان برای تحصیل را بدهد و این زندانیان را فوراً آزاد کند.»

کتب صوتی :ايقان

 

بخش اول

دانلود فايل صوتی

بخش دوم

دانلود فايل صوتی

بخش سوم

دانلود فايل صوتی

بخش چهارم

دانلود فايل صوتی

بخش پنجم

دانلود فايل صوتی

طلب ترقی ارواح متصاعدين

هُو اللّه

  بخشندهءيزدانا اين بندگان آزادگان بودند و اين جانهای تابان بنور هدايتت روشن و درخشنده گشتند جامی سرشار از بادهء محبّت نوشيدند و اسراری بی پايان از اوتار معرفتت شنيدند دل به تو بستند و از دام بيگانگی جستند و به يگانگی تو پيوستند اين نفوس نفيسه را انيس لاهوتيان فرما و در حلقهء خاصّان در آر و در خلوتگاه عالم بالا محرم اسرار کن و مستغرق بحر انوار فرما توئی بخشنده و درخشنده و مهربان .   ع ع

معبد بهائی اوگاندا به صورت نمادی از یگانگی و پیشرفت

در جشنی به مناسبت پنجاهمین سالگرد تأسیس معبد بهائی در اینجا، قاضی اعظم اوگاندا نقش مداوم این معبد را در اتّحاد دین و تحول اجتماعی ستوده است.

جناب آقای بنجامین جِی. اودوکی به حدود ۱۰۰۰ بازدیدکننده ای که شنبۀ پیش برای جشن گرفتن پنجاهمین سالگرد تأسیس معبد در کامپالا جمع شدند، گفت: «این یادآور چیزهایی ست که باید برای آینده ای بهتر استقرار یابند.»

قاضی اعظم اودوکی که میهمان افتخاری مراسم بود، گفت: «جشن هایی مانند این تذکّر مبارکی به همۀ ماست که نعمت های خود را بشماریم، خدا را در مرکز زندگی خود قرار دهیم و ماهیت تمدن را، در اساس، معنوی بدانیم.»

اولین معبد بهائی قاره – که به «مادر معابد آفریقا» شناخته می شود – بین سال های ۱۹۵۷ و ۱۹۶۰ روی تپّۀ کیکایا در سه مایلی شمال کامپالا ساخته شد.

قاضی اعظم اودوکی، که به یاد می آورد هنگام گشایش معبد، یک دانش آموز در آن شهر بوده، می گوید معبد «اثر چشمگیری بر زندگی کسانی که با آن رابطه داشته اند و از آن دیدن کرده اند» داشته است.

او گفت: «این معبد اقوام متنوع روی زمین را به خود جذب کرده و از درهایش اقوامی که معنویت را درون آن یافته اند، وارد ساخته است،.»

هدفی معنوی و اجتماعی

در ۲۵ دی (۱۵ ژانویه)، شرکت کنندگانی از حدود ۱۸ کشور – از جمله دوازده کشور آفریقایی – برای برنامۀ دعا و آواز دسته جمعی داخل معبد جمع شدند تا مراسم یادبود را بجا بیاورند. در بیرون، بازدیدکنندگان با بعضی از فعالیت های جامعه سازی، که امروزه جامعۀ بهائی ارائه می دهد، آشنا شدند.

قاضی اعظم اودوکی اشاره کرد که «آمیزه ای از رفاه اجتماعی و اقدامات خدماتی است که جهان را دوباره زنده خواهد کرد» و تصدیق نمود که بنیاد مدارس بهائی «بر اصولی اخلاقی استوار است که بر اساس آن کودکانی از نژادها و پیش زمینه های گوناگون روابط پایداری بر اساس اصل یگانگی نوع بشر برقرار ساخته اند.»

• 
  
  

بزرگ کردن تصویر

مفهوم معبد بهائی یا مشرق الاذکار، آن گونه که حضرت بهاءالله آن را تصویر کرده اند، نه تنها یک مکان مرکزی برای جلسات دعا و تفکّر را تشکیل می دهد، بلکه به وقتش گستره ای از تسهیلات برای برآوردن نیازهای اجتماعی و آموزشی مردم پیرامون محلّ را نیز شامل خواهد شد.

قاضی اعظم گفت: «فضاهای آموزشی خیلی مهم هستند. آنها شالودۀ توسعه اند. این یک وظیفۀ خیلی مهم اجتماعی برای گروه های دینی است که بتوانند مردم را، به خاطر فقر شدیدی که جوامع با آن روبرو هستند (از جمله نادانی و بیماری)، به تعالی برسانند.»

مشرق الاذکار، در محل خود، مجموعه ای از برنامه های آموزشی، از جمله حلقه های مطالعه برای بزرگسالان و جوانان، و هر یکشنبه چندین کلاس برای کودکان، فراهم کرده است.

اکسان وولدو که کنار معبد زندگی می کند و اغلب در آنجا خدمت می کند، اشاره کرد: «این کلاس ها برای همه است. یکی از چیزهایی که کودکان در این کلاس ها می آموزند، حضور خداوند است. ما داستان هایی دربارۀ پیامبران خدا داریم و این که صفات خداوند چیست و باید چه چیز را پرورش دهیم. و فراتر از آن ما آواز هم داریم، چون موسیقی غذای روح است و همه باید بخوانند و بیاموزند.»

آقای وولدو گفت: «در آینده، فکر می کنم مشرق الاذکار نقطۀ مرکزی و محور خواهد شد و پیرامون آن این مدارس، بیمارستان و از این دست خواهد بود. مردم خواهند آمد و در معبد دعا خواهند خواند و بعد به سر وظایف خود برخواهند گشت. این یک چیز زیباست.»

اتحاد دینی

رابرت بینکیا – یک اوگاندایی دیگر که در مراسم پنجاهمین سالگرد شرکت داشت – اشاره کرد که چطور افراد با هر سنی از برنامه های معبد سود می برند. او گفت: «آنها آزادند در زمانی که برایشان مناسب است وارد شوند و دعا کنند. کودکان، نوجوانان، سالمندان، افراد بالغ، آنها می توانند بیایند تا با هم باشند.»

آقای وولدو اضافه کرد وقتی مردمی از ادیان مختلف – از جمله مسیحی، مسلمان و بهائی – با هم در معبد دعا می خوانند، فضای ویژه ای حاکم است. «معبد نقش بزرگی دارد چون افرادی که نوعی تعصب نسبت به ادیان دیگر دارند، وقتی اینجا می آیند، می بینند که ما همه از کتب مقدسِ متفاوتی دعا می خوانیم. به محض ورود به درون معبد، ما همه به نام خدا یکی هستیم. و این ما را کنار هم جمع می کند.»

در پنجاه سال پیش، ثابت شده که باغ های در حال گسترش معبد هم مکان مورد پسندی برای استراحت و تفکّر بازدیدکنندگان است. برندا امونی¬ین که در کامپالا زندگی می کند، گفت: «وقت مدرسه، دانش آموزان بسیاری را روی تپه در حال مطالعه می بینی. بعضی مردم می آیند و دعا می خوانند. آنها نمازهای خصوصی خود را در روزهای هفته که معبد باز است، در معبد می خوانند. بقیه یکشنبه ها می آیند.»

قاضی اعظم اودوکی از جامعۀ بهائی به خاطر حفاظت از باغ ها تشکر ویژه به عمل آورد. او گفت: «اینها نمایانگر پاکی معنوی برای اتحاد بخشیدن به جهان هستند.»

زمانی برای تفکّر

قاضی اعظم در ادامۀ سخنان خود اظهار داشت برایش جالب توجه بوده که «مادر معابد آفریقا» در اوگاندا ساخته شده است.

قاضی اعظم اودوکی گفت: «من اطلاع دارم که ولیّ دین بهائی از اوگاندا به قلب معنوی آفریقا یاد کرده. این خیلی برجسته است با توجه به این که قلب عضو حیاتی است که خون را به تمام دیگر قسمت های بدن می رساند.»

او گفت: «ما باید سعی کنیم اهمیت نهاد معبد را، و این که چرا این معبد کلّاً موهبتی برای جامعۀ آفریقاست، درک کنیم. ما باید دربارۀ جهانی که پریشان است و نقشی که عدالت باید در سامان دادن به امور دنیا بازی کند و اهمیت نقش بهائیان در ساختن جامعه فکر کنیم.»

او به جمع گفت: «این انتظار خالصانۀ من است که شما به نفوذ مثبت خود بر همۀ کسانی که زیر این سایه می آیند، ادامه دهید و نوع بشر را به ارتفاعات جدیدی از خدمتِ به هدفِ اتحاد و صلح هدایت کنید.»