شهرالاسماء ١٧٠
٥ شهریور ١٣٩٢
یاران و یاوران باوفای جمال اقدس ابهی در مهد امر الله ملاحظه فرمایند
خبر
قتل جناب عطاءالله رضوانی موجب حزن و اندوه عمیق این جمع شد. این عمل
شنیع قلب هر انسانی را مشحون از تأسّف و تحسّر می‌نماید و موازین بشری،
بدون شک، آمرین و عاملین آن را محکوم می‌کند. آنان که در پی جاه و مقام
می‌کوشند تا با ریاکاری به اسم دین و ایمان بذر نفرت و جدایی در قلوب
بکارند و با گفتار و رفتار تحریک‌آمیز خود ارتکاب چنین جنایتی را ممکن
می‌سازند نیز مسئولیّت این جرم را به عهده دارند و در این گناه سهیم‌اند.
البتّه واقفیم که اکثریّت ایرانیان عزیز این عمل فجیع را تقبیح می‌کنند، از
ظلم و ستم بیزارند و انزجار خود را نسبت به هر نوع تفرقه‌افکنی اعلان
می‌دارند.
عطاءالله
رضوانی آرزویی جز خدمت به وطن مألوف و عالم انسانی نداشت، حیاتش وقف ایجاد
محبّت و وداد در بین جمهور ناس بود و در مراودات روزانه می‌کوشید تا نمادی
از مکارم اخلاقی و صفات عالیۀ انسانی باشد. به تهدید و قساوت با شجاعت و
متانت پاسخ می‌گفت و در میان هم‌شهریانش به مهربانی و ملاطفت شهرت داشت.
مروّج دوستی و وفاق بود و بیزار از تعصّب و نفاق. در این راه جان شیرین
فدا نمود و جام شهادت نوشید. پس در عالم بالا به بزم لقا پیوست، از بادۀ
رضای الهی سرمست گردید و نامش در لوح محفوظ الی‌الابد ثبت شد.
مراتب
هم‌دردی و تسلیت خود را به همسر عزیز، فرزندان دل‌بند و دیگر بازماندگان
سوگوار جناب رضوانی تقدیم می‌داریم و در اعتاب مقدّسۀ علیا برای ارتقای روح
پرفتوح آن وجود نازنین و نیز برای نزول تأییدات الهیّه بر فرد فرد اعضای
آن خاندان جلیل دعا می‌کنیم. زندگانی پرافتخار آن فقید سعید نمودار دیگری
از این حقیقت است که بهائیان ایران در راه تحقّق اهداف بشردوستانه، بینش
معنوی خود را همواره مدّ نظر دارند، از ظلم و شقاوت نمی‌هراسند، تضییقات
حاصله از جهل و نادانی را با استقامت سازنده می‌پذیرند و با صبر و شکیبایی
از طرق قانونی به احقاق حقوق خود می‌پردازند. مزید تأیید و توفیق عموم را
از آستان مالک عطا و سلطان ملکوت بقا مسئلت می‌نماییم.
[امضا: بیت العدل اعظم]
