۱۳۸۸ شهریور ۱۴, شنبه

مناجاتی از حضرت عبدالبهاء

هُو اللّه

يکتا خداوند مهربانا هر چند استعداد و قابليّت مفقود است و مشکلات استقامت در بلايا غير محصور ولی قابليّت و استعداد امريست موهوب تو
خدايا استعداد بخش و قابليّت ده تا به استقامت کبری موفّق آئيم و از اين جهان و جهانيان درگذريم و نار محبّتت بر افروزيم و مانند شمع بسوزيم
و بگدازيم و روشنی بخشيم  ای رَبِّ ملکوت از اين جهان اوهام برهان و به جهان بی پايان برسان از عالم ناسوت بيزار کن و به مواهب ملکوت
کامکار فرما از اين نيستی هستی نما برهان و به هستی حيات ابديّه موفّق فرما سرور و شادمانی بخش و خوشی و کامرانی عطا فرما دلها را آرام بخش و جانها را راحت عطا کن تا چون به ملکوت صعود نمائيم  به لقايت فائز گرديم و در انجمن بالا مسرور و شادمان باشيم توئی دهنده و بخشنده و توانا .            ع ع