بخشندهءيزدانا اين بندگان آزادگان بودند و اين جانهای تابان بنور هدايتت
روشن و درخشنده گشتند جامی سرشار از بادهء محبّت نوشيدند و اسراری بی پايان
از اوتار معرفتت شنيدند دل به تو بستند و از دام بيگانگی جستند و به
يگانگی تو پيوستند اين نفوس نفيسه را انيس لاهوتيان فرما و در حلقهء خاصّان
در آر و در خلوتگاه عالم بالا محرم اسرار کن و مستغرق بحر انوار فرما توئی
بخشنده و درخشنده و مهربان . ع ع
