ترجمه‌ای از پیام بیت العدل اعظم الهی خطاب به بهائیان جهان (از: مرکز جهانی بهائی)
۱ اوت ۲۰۱۴
ستایندگان اسم اعظم در سراسر عالم ملاحظه فرمایند
دوستان عزیز و محبوب،
بیش از دو سال از زمانی که در رضوان ۲۰۱۲ خبر تأسیس دو
مشرق‌الاذکار ملّی و پنج مشرق‌الاذکار محلّی را هم‌زمان با بنای آخرین
مشرق‌الاذکار قارّه‌ای در سانتیاگو، شیلی به عالم بهائی اعلان نمودیم
می‌گذرد. این اقدامات با رشد حیات جامعه که اکنون از طریق نیایش و خدمت در
همۀ نقاط عالم در حال توسعه و پیشرفت می‌باشد ارتباط مستقیم دارد و به
منزلۀ گام‌های جدیدی است که در پیشبرد وظیفۀ عظیم تأسیس مشرق‌الاذکار در
عالم امکان "باسم مالک الادیان" که حضرت بهاءالله آن را به عهدۀ نوع بشر
محوّل فرموده‌اند برداشته می‌شود، مراکزی که در آن نفوس انسانی "جمیع
بالاتّحاد" مجتمع گردند، آیات الهی را استماع نمایند، به مناجات پردازند،
تا از آنها "نفحات اللّه" منتشر گردد و "آهنگ تسبیح و تهلیل به ملکوت
تقدیس" رسد.
پاسخ احبّا در سراسر جهان به دعوت این جمع موجب مسرّت عمیق
این مشتاقان است. به خصوص در ممالک و مناطقی که اخیراً برای بنای
مشرق‌الاذکار تعیین گردیده شاهد سرور خودجوش و تعهّد قلبی و فوری احبّا
نسبت به ایفای سهم خود در انجام کارهای ضروری و افزایش پویایی
فعّالیّت‌هایی بوده‌ایم که مستلزم تأسیس مشرق‌الاذکار در بین یک جمعیّت
است؛ لازمۀ فداکاری و جان‌فشانی در صرف وقت، نیرو، منابع مادّی به صور
گوناگون می‌باشد؛ و شایستۀ کوشش‌های مستمرّ برای آگاه ساختن گروه‌های
فزاینده‌ای از مردم به جهت درک و کسب بینش نسبت به بناهای رفیع الشّأنی
است که برای ذکر الهی در میان آنها ساخته خواهد شد. پاسخ مشتاقانۀ جامعۀ
اسم اعظم نمایان‌گر پذیرش مسئولیّت‌هایی است که در پیشبرد این پروژه‌ها بر
عهدۀ آن جامعه گذاشته شده است.
محافل روحانی ملّی در پاپوآ گینۀ نو و جمهوری دموکراتیک کنگو،
و هم‌چنین در کامبوج، کلمبیا، کنیا، وانواتو و هندوستان، با مساعدت نزدیک
"دفتر معابد و اماکن" که در سال ۲۰۱۲ در مرکز جهانی بهائی تأسیس شد،
بی‌درنگ به تهیّۀ تدارکات اوّلیّه مبادرت نمودند. لجنه‌ای در هر یک از
کشورها تشکیل شد که با هم‌کاری مؤسّسات و نهادهای مختلف امری در تمام سطوح
جامعه، به تعیین روش افزایش میزان مشارکت و جهت دادن به نیروی حاصله از شور
و شوق احبّا بعد از اعلان این پروژه‌ها پرداخت. اقدام عملی دیگر برای این
پروژه‌های ملّی و محلّی انتخاب قطعه‌زمین مورد نظر بوده است، زمینی در
محلّ مناسب با مساحتی متناسب که به راحتی قابل دسترس باشد. چهار قطعه از
این هفت قطعه‌زمین هم‌اکنون به تملّک درآمده است. برای هر یک از این
پروژه‌ها یک دفتر ساختمانی در دست تأسیس است تا به سرپرستی و ادارۀ امور
فنّی، مالی و قانونی مربوطه بپردازد. کارهای مربوط به مرحلۀ آغازین هر
پروژه با تبرّعات کریمانۀ احبّای سراسر عالم به صندوق معابد در حال پیشرفت
است. معاضدت فداکارانه و عمومی به این صندوق، پیشرفت منظّم مراحل بعدی را
تضمین خواهد کرد.
این پروژه‌ها در چهار کشور به مرحلۀ تهیّۀ طرح بنای معبد
رسیده است. کار تهیّۀ طرح با انتخاب مهندس آرشیتکت و تنظیم طرح مقدّماتی
معماری که شامل مشخّص کردن نیازهای ساختمان می‌باشد آغاز می‌گردد و نهایتاً
به انعقاد قراردادی برای طرح نهایی می‌انجامد. مهندسین آرشیتکت با چالش
خطیر طرح مشرق‌الاذکار "باکمل ما يمکن فی الامکان" رو به رو هستند، طرحی که
به طور طبیعی با فرهنگ محلّی و حیات روزانۀ کسانی که برای دعا و مناجات در
آن گرد هم خواهند آمد هماهنگی داشته باشد. این وظیفه مستلزم خلّاقیّت و
مهارتی است که زیبایی، ظرافت، و شکوه را با اعتدال، کارآیی و اقتصاد تلفیق
دهد. تعدادی از آرشیتکت‌ها از مناطق دور و نزدیک با خشنودی آمادگی خود را
برای انجام این کار اعلام نموده‌اند. در عین حال که از این گونه کمک‌ها
البتّه استقبال می‌شود، محافل ملّی اهمّیّت اشتغال مهندسینی را که با ناحیۀ
محلّ ساختمان این معابد آشنایی کامل داشته باشند در نظر خواهند داشت.
در شیلی ساختمان مشرق‌الاذکار قارّه‌ای امریکای جنوبی به
مرحلۀ اتمام کار خود نزدیک می‌شود. بنای بدنۀ اصلی فلزّی قسمت فوقانی
تقریباً به اتمام رسیده، نصب سنگ‌های نیمه‌شفّاف داخلی اکنون در دست اجرا
است و تزیین باغ‌ها و ساختن تسهیلات بر طبق برنامه پیش می‌رود. احبّای
سانتیاگو با کمک دیگر دوستان از سراسر قارّۀ امریکا با هوشیاری و دقّت
می‌کوشند تا جمعیّت اطراف را برای افتتاح مشرق‌الاذکار آماده نمایند، تعداد
فزاینده‌ای در اقدامات جامعه‌سازی شرکت می‌کنند و از سیل بازدیدکنندگان در
محلّ مشرق‌الاذکار برای دعا و گفتگو در بارۀ جنبه‌های عملی و روحانی این
مشروع استقبال می‌شود. هم‌اکنون تمهیدات لازم در رابطه با نیازهای فراوانی
که مطمئنّاً با افتتاح مشرق‌الاذکار در سال ۲۰۱۶ در آن مملکت پدید خواهد
آمد، در حال بررسی است.
احبّا در سراسر جهان با سرور از مشاهدۀ این پیشرفت‌ها نیروی
خود را در تقویت فرایندهای محدوده‌های جغرافیایی یکی پس از دیگری تمرکز
می‌دهند و در انجام این وظایف ارزش تعامل پویا بین عبادت و خدمت را که از
شرایط ارتقای پیشرفت روحانی، اجتماعی و مادّی جامعه می‌باشد فراموش
نکرده‌اند. امید چنان است که نفوسی که مشغول خدمت در شهرها، محلّه‌ها و
دهکده‌ها می‌باشند از مجهوداتی که در ساختن اوّلین دو بنای مشرق‌الاذکار در
ابتدای قرن بیستم در شرق و سپس در غرب به عمل آمد الهام گیرند.
